Grčka – Solun, gradske zidine
Solun je drugi grad po veličini posle Atine u Grčkoj. Prema legendi osnivač grada je kralj Kasandar koji je u čast pobede nad Tesalijcima dao ime gradu Tesaloniki (Thessaloí + Níkē). Rimljani su zauzeli grad 168 god. pre.n.e kada je postao važna trgovačka kolonija na putu Via Egnatia.
U gradu su rođeni Ćirilo i Metodije, vizantijski monasi i misionari koji su Slovenima predali hrišćanstvo i pismenost. Tokom XIII veka grad je bio pod krstaškom okupacijom kao i prestonica Konstantinopolj. Turci su prvi put zauzeli grad 1393 god. a konačno su ga za preuzeli od Venecijanaca 1432 god.
U gradu je živeo veliki broj Jevreja od kojih je neki naknon što su proterani iz Španije došli u Solun. Početkom XX veka u gradu je bilo najviše Jevreja i to oko 55 000 od ukupnog broja stanovnika koji je iznosio 118 000. Nakon Balkanskih ratova 1912 god. grad je oslobođen od Turaka i postaje deo Grčke.
Početkom dvadesetih godina XX veka u grad je došao veliki broj grčkih izbeglica koje su Turci proterali iz Male Azije i Trakije. Za vreme burne istorije grada bedemi su bili jedini garant bezbednosti i opstanka i stoga su mnogo puta obanvaljani i izgrađivani iz početka.
Danas u gradu na više mesta možete videti ostatke bedema koji uglavnom potiču iz srednjeg veka (Vizantijsko carstvo). Iako su mnogo puta rušeni i obnavljani delovi bedema su očuvani do danas i predstavljaju zaštićeno kulturno nasleđe grada.