Crna Gora – manastir Morača
Kompleks se nalazi u proširenom delu kanjona reke Morače. Manstir je sagradio Stefan (sin kralja Vukana) i unuk Stefana Nemanje 1252 godine. Do danas je sačuvan ktitorski tekst koji se nalazi na nadvratniku zapadnog portala. U manstiru postoje dve crkve i to glavna crkva koja je posvećena Uspenju Bogorodice i manja crkva koja je posvećena sv. Nikoli koja ja ujedno i starija.
U dvorištu manastria koji je opasan visokim bedemom nalaze se i manastirski konaci. Saborna crkva predstavlja jednobrodnu građevinu sagrađenu u raškom stilu koja iznad naosa ima jednu kupolu. Crkva ima i pripratu kao i glavni ulaz koji je izgrađen u romaničkom stilu. Dimenzije crkve su 22 x 6 m, a zidana je od kamena sige koja je donešena iz majdana u Tušinama.
Crkva je freskopisana nakon završetka a od ovih fresaka sačuvano je veoma malo tj. deo u đakonikonu na kome su oslikane scene iz života Sv. Ilije. Većina freskopisa potiče iz XVI veka nakon obnove manastira koji su turci spalili 1505 god.
Manja crkva Sv. Nikole oslikana je 1639 god. a freske su rađene po uzoru na velike uzore iz vremena kralja Milutina. Ikonostas u sabornoj crkvi potiče iz XVII veka, na radovima je učestvovalo više majstora a na čelu tima bio je hilandarski zograf Grigorije Mitrofanović.
Manastir je stradao ponovo krajem XIX veka a poslednja velika rekonstrukcija koja je dala manastiru današnji izgleda završena je 1935 god. Manastir Morača i danas stoji na izlazu iz sive klisure i svetli kao duhovni i istorijski svetionik srpskom narodu u mnogim smutnim vremenima pa i ovim našim današnjim.
