3 sata
Centar Beograda je intenzivno naseljen već 2000 godina. Na prostoru od Kalemegdana, preko Knez Mihajlove ulice do Trga republike, odvijao se život grada pod različitim vlastodršcima. Kalemegdanska tvrđava koja vekovima „gospodari“ iznad ušća Save u Dunav, svedok je burne istorije ovog grada. Brojne priče koje se tiču velikih imperija ali i malog čoveka plele su se na prostoru moćnog utvrđenja. Za vreme šetnje čućemo priče o keltskom, rimskom, vizantijskom, srpskom, mađarskom, turskom i austrijskom Beogradu. Rimske legije podigle su prve zidove od belih blokova sa Tašmajdan po kojima su Sloveni i nazvali Beograd („Beli grad“). Velike vojskovođe i kraljevi srednjeg veka, ali i zbivanja modernih dana ostavili su neizbrisive tragove na licu večno živog grada. Iako ste nebrojano puta prošli Kalemegdanom verujemo da ćete neke od interesantnih priča čuti po prvi put i upotpuniti svoje znanje.
Pešačku turu započinjemo u nedelju 13.05.2023. sa Studentskog trga (ispred Kapetan Mišinog zdanja – Rektorat Beogrdskog Univeziteta) u 12:00. Prvo ćemo čuti priču o rimskim termama na Studentskom trgu, zatim ćemo proći pored ostataka rimskih ulica ispred TC Rajićeve. Pešačku turu ćemo nastaviti dalje kroz Kalemegdanski park gde ćemo videti paviljon Cvijeta Zuzorić, zdanje koje je nekad bilo sedište Muzeja savremene umetnosti.
Prva kapija kroz koju ćemo proći je Leopoldova, nakon koje nas očekuje Zindan kapija (Barbakani) koja je jedan od glavnih ulaza u grad. Na samom ulazu čućemo priču o crkvi Ružici čija kupola niče iz Kalemegdanskih bedema 1867. godine, nakon povlačenja turske vojske. Crkva je specifična zbog svog polijeleja koji je napravljen od sablji i metaka branilaca Beograda 1915. god. Prolaskom kroz Despotovu kapiju ulazimo u gornji grad a sa naše desne strane nalazi se jedina u potpunosti obnovljena kula gde je danas smeštena opservatorija (Astronomsko društvo Ruđer Bošković).
Dok lagano šetamo gornjim gradom čućemo priču o Česmi Mehmed-paše Sokolovića i delu očuvanog rimskog bedema koji se nalazi u neposrednoj blizini. Nastavak pešačke ture ide pored Damat-Ali pašinog turbeta koje predstavlja grobno mesto velikog turskog vojskovođe. Paša je predvodio 200 000 turskih vojnika u napadu na Petrovaradin 1716. god. koji je branio princ Eugen Savojski sa znatno manje vojnika. Pre nego što ugledamo ušće Save u Dunav proći ćemo pored jedinih vidljivih ostataka srpskog srednjovekovnog ulaza u dvorski kompleks čiji je model postavljen na platou pored Pobednika.
Prisetićemo se zapravo koju pobedu simboliše nagi muškarac sa orlom i mačem u ruci ali i šaljive anegdote vezane za njega. Naša tura vodi dalje pored Rimskog bunara koji niti je rimski, niti je bunar (ćućemo i zašto) do Kralj kapije. Veliko stepenište koje je rekonstruisano 1928. god., za vreme velikog slavlja, ima svoju tužnu priču. Laganom šetnjom sa prelepim pogledom na Novi Beograd proći ćemo pored Ambasade Francuske i doći do Beogradske Saborne crkve koja je posvećena Arhangelu Mihailu. Pored velike duhovne važnosti, crkva je poznata po tome što se ispred nje nalaze grobovi dva velika srpska prosvetitelja.
Oni su, svojom intelektualnom snagom, stvorili uslove za veliki prosvetni preporod srpskog naroda. Nedaleko od crkve nalazi se prelepo zdanje Konaka Knjeginje Ljubice koji je sagrađen odmah nakon donošenja Hatišerifa 1830 god. Ovaj konak imao je dvojaku namenu, rezidencijalnu za boravak vladarske porodice (u njemu je živala knjeginja Ljubica i sinovi Milan i Mihailo) i državničku za prijem diplomatskih predstavnika. Konak je mnogo puta menjao svoju namenu tako da je bio i Licej, Prva beogradska gimnazija, Apelacioni sud, Muzej Princa Pavla itd. Šetnju nastavljamo starim beogradskim ulicama do Obilićevog venaca gde se nalazi spomenik vojvodi Vuku.
Spomenik je podignut 1936 god. kao zahvalnost srpskog naroda velikom rodoljubu i borcu za oslobođenje Stare Srbije. Našu turu završavamo na Trgu republike gde ćemo čuti priču o najvažnijoj muzejskoj instituciji u Srbji – Narodnom muzeju kao i Narodnom pozorištu koje se nalazi u neposrednoj blizini. Za kraj smo ostavili priču o spomeniku Knezu Mihailu koji i danas rukom pokazuje na tek oslobođene gradove čije je ključeve dobio.